Een tijdje geleden schreef ik een blog over vrouwen en ambities. Als jonge meisjes dromen vrouwen er net zo goed als jongens over om rechter, astronaut of dokter te worden, maar gaandeweg blijken vrouwen deze ambities te verliezen of in te ruilen voor iets anders.
Met name Nederlandse vrouwen worden daarom nogal eens bestempeld als ‘ambitie-loos’: vrouwen in Nederland zouden, zodra ze moeder worden ‘gewoon niet (meer) willen’. De realiteit is echter veel genuanceerder. Veel jonge moeders gaan door een fase waarin ze even niet meer weten wie ze zijn en ze zich vragen stellen over hoe ze hun maatschappelijke rol met hun moederrol moeten combineren.
Voor Jolande Holwerda, schrijfster van het boek “Vanuit je hart naar succes: in werk, leven en moederschap”, was dat net zo.
“Als jonge vrouw had ik de wereld bestormd, had ik een succesvol zakenblad in Hong Kong opgebouwd, en nu, als moeder van twee zoons, was ik beland in een valkuil waar veel vrouwen in de ‘tropenjaren’ in terecht komen: ik had het gevoel dat ik als werkende moeder mijn oorspronkelijke ambities niet langer waar kon maken en ik dacht dat het allemaal aan mij lag.”
Echter, gauw genoeg kwam ze erachter dat zij niet de enige was die door een dergelijke fase heen ging en dat onze samenleving het kader bepaalt voor vrouwen en moeders waarin het niet gemakkelijk is om vast te houden aan carrière ambities na de komst van kinderen. Holwerda kiest er in haar boek voor om haar persoonlijke verhaal te vertellen en haar zoektocht en dilemma’s te illustreren aan de hand van interviews met schrijvers en (gender)experts. Het levert een heel mooi overzicht op van hoe Nederland er voor staat als het gaat om werkende moeders.
Zo geeft het interview met Ina Brouwer inzicht in de context van onze Nederlandse geschiedenis. Nederland heeft bijvoorbeeld nooit zo geleden onder de WW I en WW II, waardoor vrouwen – in tegenstelling tot bijvoorbeeld België en Engeland – niet zo massaal de arbeidsmarkt op moesten. Tot op de dag van vandaag is het gewoon mogelijk om met een 1,5 verdienersgezin rond te komen en een aangenaam leven te hebben.
Daardoor, zo zegt Lia Belilos, HR-Directeur Shell voor Benelux en Frankrijk, heerst er bij Nederlandse vrouwen minder het gevoel van moeten als het aankomt op de verantwoordelijkheid om in het levensonderhoud van jezelf en je familie te voorzien. Terwijl je in Azië een goede moeder bent als je zorgt dat je kind kan gaan studeren en daar de financiële middelen voor zijn, ben je in Nederland een goede moeder als je er voor je kind bent, om een kopje thee te drinken, te helpen op school. “Is dat verkeerd?” vraagt Belilos zich af. “Nee, dat is hartstikke leuk. Maar het is wel een vorm van luxe […] en dat heeft effect op de participatie en de doorstroom van vrouwen.”
Nederlandse moeders kiezen ervoor om in te leveren op hun werk-ambities, maar vragen zich vervolgens, net als Jolanda Holwerda, af of ‘dit het nou is’. Gebrek aan rolmodellen en maatschappelijke verwachtingen maken het lastig om een individuele keuze te maken. Het is dan extra lastig wanneer je twijfelt of wanneer je moet onderhandelen aan de keukentafel, Yolanda Buchel, zegt het zo:
“Je moet [als moeder] heel goed weten wat het jou brengt om te werken, om een loopbaan te hebben. Je moet ook goed beseffen welke waarden daaronder liggen die voor jou essentieel zijn. Dat heb je nodig op die momenten dat je erdoorheen zit, en dat heb je nodig in gesprekken met je partner.”
Het boek van Jolanda Holwerda wordt daardoor niet enkel een boek dat inzicht geeft in de context waarin werkende moeders in Nederland hun keuzes moeten maken, maar het moedigt ook aan om na te denken over eigen ambities en keuzes. Ze besluit haar boek dan ook met de volgende aanmoediging voor vrouwen en moeders:
“Ga voor je ambities, doe het vanuit je hart , durf op je bek te gaan, en blijf authentiek.”
En jij? Ga jij voor je werk-ambities? En botst dat met je rol als moeder? Hoe ga je daar mee om?
Deze blog verscheen ook als gast blog bij talktoaletta.nu, je vindt de blog hier.